قواعد درس اول مذکر و مونث – اسم های اشاره – اسم مثنی و جمع-عربی هفتم

مذکر و مونث

هر اسمی در عربی یا مذکر است یا مونث 

مؤنّث : برای زنان به کار می رود و نشانه آن داشتن ة در آخر اسم است.

مانند: طالِبَة : دانش آموز دختر - اَلْمَرأَة : زن                     

                                            

طالِبَة : دانش آموز دختر

مذکّر: برای مردان به کار می رود و آخر آن ة ندارد و نشانه ای ندارد.

مانند: طالِب : دانش آموز پسر  -  رَجُل : مرد          

        طالِب : دانش آموز پسر         

نکته : اسم هایی مثل جَزیرَة و شَجَرَة چون علامت «ة » دارند؛ مؤنّث به شمار می آیند.     

.......................................................................                                                                  

اسم های اشاره

در زبان عربی برای اشاره به نزدیک از دو اسم اشاره هٰذا – هٰذِهِ (به معنی این) استفاده می شود که یکی برای مذکر است و دیگری برای مونث .

                                       مذکر : هذا طالب :این دانش آموز پسر است

اسم اشاره به نزدیک

                                                          مونث : هذه طالبة :این دانش آموز دختر است

                                          

هٰذَا الرَّجُلُ، طَبیبٌ.                                                 هٰذِهِ الشَّجَرَةُ، عَجیبَةٌ.

این مرد، پزشک است                                             این درخت ، شگفت انگیز است.

.......................................................................               

در زبان عربی برای اشاره به دور از دو اسم اشاره ذٰلِکَ – تِلْکَ (به معنی آن) استفاده می شود که یکی برای مذکر است و دیگری برای مونث .

                                                     مذکر : ذٰلِکَ طالب :آن دانش آموز پسر است

اسم اشاره به دور

                                                     مونث : تِلْکَ طالبة :آن دانش آموز دختر است                                                                            

                             

ذٰلِکَ الرَّجُلُ، شاعِرٌ.                                             تِلکَ الْمَرأَةُ، شاعِرَةٌ.

آن مرد ، شاعر است.                                           آن زن ، شاعر است.

اسم مثنّی

در عربی مفرد برای یک نفر، مثنی دو نفر و جمع بیش از دو نفر است که برای انسان و اشیاء به کار می رود.

اسم مثنّی : اسمی است که برای دو نفر یا دو چیز به کار می رود و نشانه ی آن داشتن « انِ » و «یْنِ »در آخر کلمه است.

مانند: طالِبانِ، طالِبَیْنِ، طالِبَتانِ و طالِبَتَیْنِ.               

       مثنی                                                        مثنی

                                                                      

کُرسیّانِ : دو صندلی                                وَرْدَتانِ : دو گل

.........................................................................................

در زبان عربی برای اشاره به اسم مثنی از «هٰذانِ » و «هاتانِ » :(این دو این ها )   

                                        مذکر :هٰذانِ طالبانِ:این دو دانش آموز(پسر) هستند

اسم اشاره به مثنی

                                        مونث:هاتانِ طالبتانِ:این دو دانش آموز (دختر) هستند.                                                                           

نکته :‌در زبان عربی به ــَـ فتحه/به ــِـ کسره / به ــُـ ضمه / به ً ٍ ٌ تنوین / به ــْـ ساکن می گویند.

.......................................................................

اسم جمع

در عربی به تعداد بیش از دو نفر جمع گفته می شود که برای مذکر و مونث نشانه های خاصی وجود دارد که به این صورت می باشد.

                                    ونَ : طالبونَ: دانش آموزان(پسر)

جمع مذکر سالم     ( برای جمع بستن مردان به کار می رود )

                                     ینَ: معلمینَ : معلم ها ( مرد)

جمع مونث :  ات : طالبات : دانش آموزان ( دختر)

(برای جمع بستن زنان به کار می رود )

.........................................................................................

در عربی برای اشاره به اسم مذکر و مونث از «هٰؤلاءِ » : این ها و «أولئِٰکَ »: آن ها استفاده می شود که برای مذکر و مونث مشترک هستند.                                                   

                                             هٰؤلاءِ طالبونَ :این ها دانش آموزان(پسر) هستند.

اسم اشاره به جمع   

     مذکر و مونث                     أولئِٰکَ طالبات:آن ها دانش آموزان (دختر) هستند.

جمع مُکَسُّرْ : یعنی جمع شکسته که دارای نشانه ای نیست و باید جمع این کلمات را حفظ کنیم.

مسجد: مساجد        مدرسه : مدارس        کتاب : کُتُبْ              امام: أئمه